همين‌طور بيخودي
و بي دليل٬ يكهو يادم افتاد زمان رياست جمهوري خاتمي٬ وقتي به سفري جايي مي‌رفت٬
حين پرواز٬ پيام‌هاي صلح و دوستي براي رؤساي جمهور كشورهايي مي‌فرستاد كه
هواپيمايش از فراز آسمان آن‌ها گذر مي‌كرد.
چيزي از جنس حسرت
و نوستالژي آن روزهاي طلايي. روزهايي كه مي‌توانستيم سرمان را بالا بگيريم و
بگوييم اين مرد٬ با اين فهم و كمال٬ با اين منش صلح‌جو و آزادي‌خواه٬ با اين رفتار
موقر و سنجيده٬ با اين بيان و زبان و سخن گفتن پاكيزه٬ با اين آرايش و لباس و محاسني كه از تميزي و برازندگي برق مي‌زند٬
رييس جمهور من است.
دلم تنگ شد براي
مردي كه در اوج قدرت هيچ زمان مردم كشورش را تحقير نكرد. هميشه در برابرشان فروتن
بود و هيچ‌گاه با عتاب و درشتي سخن نگفت. هيچ زمان و هيچ جا اسباب خجالت و
سرشكستگي مردمش را فراهم نياورد. مردي كه علم و فرهنگ و تاريخ و هنر را مي‌شناخت و
پيام نوروزي‌اش را با غزلي از حافظ آغاز مي‌كرد.
دلم تنگ شد
برايش. براي آن روزها؛ روزهاي خجالت نكشيدن.
پ.ن. با تمام
گلايه‌هايي كه هست و مي‌دانيم.
پيش نمايش
پاسخحذفویرایش
ناشناس گفت...
نظرات حضرات آیات
حکیم، نجفی خوانساری، شفیعی، قزلجه ای ،جناتی، راستی کاشانی، فقیه ایمانی ، روحانی ،هاشمی شاهرودی ، تسخیری ، بنی فضل ، موسوی همدانی ،موسوی جزایری، کریمی، قریشی، معصومی، موسوی زنجانی و اشراقی ،محفوظی، خاتم یزدی، ملک حسینی، فاضل هرندی و جعفری ،مشکینی،فاضل لنکرانی،جوادی آملی، یزدی و مؤمن + طاهری اصفهانی + یوسف صانعی
در خصوص آیت الله العظمی خامنه ای
http://salehat.ir/index.php?option=com_alphacontent&view=alphacontent&Itemid=71
dele ma ham tang ast asasi
پاسخحذف:(
و حالا حالاها باید انگار اون روزها رو در خواب ببینیم..
پاسخحذفدرود بر یک سوییس نشین وبلاگنویس