اينترنت ملي و دست‌مريزاد به برادران خدمتگزار

من سوادم در مسايل فني مربوط به كامپيوتر و اينترنت و اين‌چيزها آن‌قدرها بالا نيست. در همين حد كه درد خودم را چاره كنم و كامپيوتر شخصي‌م را سرپا نگه دارم و ارتباطم به اينترنت را تيار كنم و نهايتش اگر كارم به خنسي‌اي چيزي افتاد٬ يك ويندوزي عوض كنم يا فلان نرم‌افزار را نصب و حذف كنم و از همين سياق كارها.

حالا با همين سواد نيم‌بندم٬ آن‌قدر اين روزها اين‌جا و آن‌جا درباره‌ي اينترنت ايران و سرعت پايين و مشكلات فراوانش و البته اين داستان اينترنت ملي گپ و گفت شنيده و خوانده‌ام كه چيزهايي دستگيرم شده است. ظاهرا قضيه از اين قرار است كه دارند شير فلكه‌ي اينترنت را طوري دستكاري مي‌كنند كه دسترسي كاربران به سايت‌هاي داخلي و البته مورد تأييد با سهولت و سرعت بيشتري انجام شود و در مقابل سايت‌هاي خارجي كه امكان نظارت بر آن‌ها وجود ندارد و لابد احتمال گمراهي بيشتري ازشان مي‌رود٬ سخت‌تر به دست بيايند. به اين ترتيب ممكن است فردا روزي برسد كه براي باز شدن حتي صفحه‌ي گوگل ناچار بايد چند دقيقه‌اي چشم‌انتظار بود و در عوض باز شدن سايت‌هاي مورد تأييد داخلي نظير تابناك و خبرگزاري فارس و امثال اين‌ها به طرفة‌العيني صورت بگيرد. بديهي است در چنين شرايطي كه حتي سايت‌هاي مجاز خارجي (نظير همين گوگل) سرعتشان پايين بيايد٬ ديگر بايد فاتحه‌ي استفاده از وي‌پي‌ان و فيلترشكن و استفاده از سايت‌هاي فيلترشده نظير فيس‌بوك و اين‌ها را خواند.

با فرض اين‌كه داستان را درست فهميده باشم و همين باشد كه گفتم٬ به نظرم فكر خوبي به ذهن برادران رسيده است. چرا كه در اين شيوه٬ به جاي فيلتر كردن سايت‌هاي نامطلوب٬ هزينه‌هاي دسترسي به آن را بالاتر برده‌اند. شايد بگوييد قبلا هم همين داستان بالا بردن هزينه‌ي دسترسي بود. چرا كه كاربر بايد به دنبال راه‌هاي جايگزين نظير فيلترشكن و وي‌پي‌ان مي‌گشت تا بتواند درد خودش را درمان كند. درست مي‌فرماييد. اما تفاوت اين‌جاست كه در اين شيوه‌ي جديد٬ اولا هزينه‌ها به شكل قابل توجهي بالاتر رفته است. يعني ديگر صحبت از خريد يك وي‌پي‌ان 4-5 هزار توماني نيست. بحث بر سر زمان است كه سخت بتوان قيمتي برايش گذاشت. خودم را كه فكر مي‌كنم٬ مي‌بينم حاضرم براي ورود به مثلا همين فيس‌بوك هزينه‌ي فيلترشكن را بدهم٬ اما اگر قرار باشد براي ديدن هر صفحه ده دقيقه پاي كامپيوتر معطل شوم٬ از خيرش مي‌گذرم و بي‌خيالش مي‌شوم. معني‌ش اين است كه اين شيوه‌ي جديد هزينه‌ي بيشتري را به كاربر تحميل مي‌كند و لاجرم كاربرهاي بيشتري تسليمش مي‌شوند و مي‌روند پي كارشان.

نكته‌ي دوم اين‌كه شيوه‌ي سنتي گذشته به هر حال چاره‌اي داشت. مي‌شد با همان وي‌پي‌ان يا فيلترشكن كوفتي دوا درمانش كرد و راهي بهش يافت. اما اين مرض جديد لاعلاج است بدمصب. كاري نمي‌توان كرد سرعت را. به چه كسي مي‌توان شكايتش را كرد. چه دوا درمانيش مي‌توان كرد. نه يقه‌ي ISP را مي‌توان گرفت نه هيچ كس ديگري را. بايد سوخت و ساخت.

نكته‌ي سوم هم اين كه اين شيوه‌ي جديد دست‌كم در ظاهر رسوايي كمتري براي متوليان امر و برادران خدمتگزار به همراه دارد. چرا كه به جاي آن‌كه سايت نامطلوب را فيلتر كنند كه سر و صدايش دربيايد و براشان شاخ شود٬ راحت فتيله‌ي سرعتش را پايين مي‌كشند. اين‌طوري٬ هم –به زعم خودشان- حفظ ظاهر كرده‌اند و سايت را فيلتر نكرده‌اند و هم در عين حال كاربرهاي سايت را در داخل كشور تا سطح چشمگيري كاهش داده‌اند. من كه مي‌گويم اصلا برادران خدمتگزار بعد از اين كه اين شيوه را عملي كردند٬ فيلتر تمام سايت‌ها را بردارند و باز كنند همه‌ي درها را. اين‌طوري مي‌توانند قيافه‌ي آزادمنشانه‌اي هم به خودشان بگيرند و قمپز در كنند كه در ايران هيچ سايتي فيلتر نيست و از اين حرف‌ها. دروغ هم نگفته‌اند. حالا تا دنيا بيايد بفهمد اين حقه‌ي جديد چيست و از كجا آب مي‌خورد٬ برادران چند ماهي زمان خريده‌اند.

خلاصه اين‌كه برادران دست مريزاد! راهش را پيدا كرده‌ايد. همين مسير را بگيريد و صاف پيش برويد. نگران چاله‌چوله و گودال و دست‌انداز هم نباشيد.

چاله‌چوله‌اي در كار نيست. چاله‌چوله و گودال و دست‌انداز خود شما هستيد.