- See more at: http://blogtimenow.com/blogging/automatically-redirect-blogger-blog-another-blog-website/#sthash.auAia7LE.dpuf گاهك: بوي موهات

چهارشنبه، تیر ۳۰، ۱۳۸۹

بوي موهات

در راه تهران به بابل٬ ضبط ماشين براي خودش روشن بود و دل‌اي‌دل مي‌كرد. من رانندگي مي‌كردم. مامان عقب نشسته بود و چرت مي‌زد و بابا در صندلي جلو سرش در روزنامه‌اي كتابي چيزي بود.

سي‌دي‌اي كه در ضبط گذاشته بودم٬ مجموعه‌ي انتخابي‌اي بود كه دوستي‌ به‌ام هديه كرده بود. به انتخاب خودش از همه چيز و همه كس در آن چيزي چپانده بود. از همايون شجريان تا مارتيك. از رشيد بهبودف تا تكنوازي تار پسر مجيد درخشاني.

يكي از آهنگ‌ها كه شروع شد٬ در همان چند ثانيه‌ي اول آهنگ٬ مادرم چرتش را فراموش كرد و پرسيد اين آهنگ "بوي موهات" ستار نيست؟ از اين حضور و آمادگي ذهنش تعجب كردم. آس رو كرده بود. پيش از آن كه تعجبم را نشان دهم٬ پدرم درآمد و جوابش را داد كه آره٬ خودش است. ادامه هم داد كه اين ترانه نزديك به 40 سال از عمرش مي‌گذرد. بعد٬ هردويشان -مادرم خوابش را٬ و پدرم كتاب و روزنامه‌اش را- بي‌خيال شدند و حواسشان شش دانگ رفت توي نخ آهنگ.

من هم آهنگ را دوست داشتم. هميشه دوستش داشته‌ام. اما اين‌بار به آن گوش نمي‌دادم. باز فكرم رفته بود سراغ راز ماندگاري آهنگ. همان بحث‌هايي كه پيش از اين هم بارها اين‌جا كرده‌ام كه چگونه مي‌شود تصنيفي٬ ترانه‌اي٬ آهنگي اكسير ماندگاري را مي‌نوشد و ديگري نه. چه چيزي فراتر از صداي خواننده٬ شعر٬ آهنگ يا تنظيم در ترانه‌اي وجود دارد كه يكي مانند پدر من كه هيچ زمان –نه در جواني‌اش و نه بعدها- موسيقي پاپ در علايق اول موسيقايي‌اش نبود٬ حتي تاريخ و عمر اين ترانه را به ياد مي‌آورد؟ چه اتفاقي مي‌افتد كه مادرم -كه حتي حرفي را كه نيم ساعت پيش از فلان كس شنيده است فراموش مي‌كند و حافظه‌اش ياري نمي‌دهد كه درست براي كس ديگري بازگويش كند- در خواب و بيداري چند ثانيه‌ي ابتدايي ترانه‌اي را مي‌شنود٬ چشم باز مي‌كند و انگار كه همين 5 دقيقه‌ي پيش اين آهنگ را شنيده است٬ مي‌پرسد اين فلان آهنگ نيست؟

حرف تكراري زدم٬ مي‌دانم. اما مهم است برايم بدانم -به فرمايش حافظ- چیست این سقف بلند سادهی بسیار نقش. يا به قول داريوش٬ چيست اين افسانه‌ي هستي٬ خدايا چيست؟ خوب شد يادم آمد. اين آهنگ داريوش هم از آن آهنگ‌هاي ماندگار است!

۸ نظر:

  1. سلام اویس جان

    امیدوارم خوب باشی... کلی دلم تنگ شده برات...
    سوال جالبی کردی... شگفتی دنیای پیچیده به همین ختم نمیشه واقعاً. به هر حال نمیدونم چیزی که به ذهن من به عنوان شاید جوابی نه چندان مفصل به این سوال میاد چقدر واقعاً مرتبط هست. در ادبیات مدیریت دانش که خودت خوب بلد هستی، این بحث مطرح شده که چرا بعضی چیزها برای برخی افراد آشناتر و برای برخی دیگه غریبتر هست در حالیکه شاید هیچکدوم آن چیز خاص را قبلاً تجربه نکرده باشن... جوابی هم که داده میشه اینه که معمولاً آدمها بر اساس تجربیات زندگی mental map های مختلفی در ذهنشون ایجاد میشه که مبنای منطق و جهانبینی آنها را معمولاً تشکیل میده و هر آن چیزی که ارتباطی با این mental map داشته باشه و یا برقرار بکنه، برای آنها به خوبی قابل فهم و یادآوری هست! شاید بشه بحث یادآوری موسیقی و خاطرات و اینها را هم به این طریق تا حدی توجیه کرد اما نمیدونم چقدر؟ به هر حال این چیزی بود که تو ذهنم اومد وقتی داشتم پستت را میخوندم...

    امیدوارم خوب و خوش و مثل همیشه خندان باشی

    حامد

    پاسخحذف
  2. اخوی اگه دلیلش رو پیدا کردی ما رو هم بی خبر نذار!

    پاسخحذف
  3. salam
    bazam khube be in safeye internetit ye sari mizani
    chon be kasi ke duset dare ke hich tavajohi nemikoi
    albate hagh daria
    in safe faghat gush mide hich harfi nemizane
    vase hamin khube!!!!!!!!

    پاسخحذف
  4. امیری به شاهزاده گفت: من عاشق توام.
    شاهزاده گفت: زیباتر از من خواهرم است که در پشت سر تو ایستاده است.
    امیر برگشت و دید هیچکس نیست.
    شاهزاده گفت: عاشق نیستی ! عاشق به غیر نظر نمی‌کند!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    پاسخحذف
  5. "همان بحث‌هايي كه پيش از اين هم بارها اين‌جا كرده‌ام كه چگونه مي‌شود تصنيفي٬ ترانه‌اي٬ آهنگي اكسير ماندگاري را مي‌نوشد و ديگري نه."

    در جواب همين بحث ها كه قبلا اينجا كرده بودي، جواب هائي مطرح شده بود ولي متاسفانه توجه نكردي. امان از دست اين خواص بي بصيرت

    پاسخحذف
  6. بوي موهات زير بارون
    بوي گندم زار نمناك
    بوي شوره زار خيس
    توي خيس تن خاك
    باد بارون و تن تو
    ياد بارون و تن خاك
    بوي گل تو شوره زار
    بوي خيس تن تو...

    پاسخحذف
  7. قشنگ بود. مرسي.

    پاسخحذف
  8. انفاقی اشنا شدم با گاهک و لذت بردم از خوندنش

    پاسخحذف